Week 6 15-21 november

Zaterdag 15 november
Na het ontbijt zijn we met zijn drietjes gaan winkelen door Philipsburg en alle leuke kleine kraampjes waar je overal omver geschreeuwt wordt door de twee voor vijf euro aanbiedingen en nee I don’t want to get my hair braided and I don’t need a monkey. Dit is bijna je standaard antwoord maar toch blijft het heerlijk om deze marktjes af te struinen en zijn we ook geslaagd in de aankoop van de nodige souverniertjes. Nu mag iedereen nog drie maanden wachten totdat ze die krijgen. Ik zal jullie een ding verklappen, het is een groter succes dan de standaard sleutelhanger of koelkastmagneet. Hier hebben we wat aan dames! Na het winkelen zijn we aan het zwembad gaan liggen maar dat briesje met die 30 graden voelde toch fris aan, dus na een warme douche zijn we Philipsburg weer ingedoken. Eerst hebben we een kijkje genomen bij Hotel and appartments Rama. Dit zit om de hoek bij de haven en werd me door velen aanbevolen. Het zag er goed uit maar we komen morgen in het licht nog eventjes terug. We zijn weer aan de boulevard gaan eten en hebben de avond afgesloten met een potje yahtzee en een paar potjes toepen. Ik heb helaas dit keer niet gewonnen, de volgende keer beter.

Zondag 16 november
Vandaag zijn we na het ontbijt een kijkje gaan nemen bij hotel Rama, maar het huis wat erbij ligt konden we nog niet zien want het was nog te vroeg. Iedereen slaapt op zondagmorgen, dat hadden we kunnen weten. Was wel fijn geweest als die meneer van gisteravond dat dan ook had gezegd. Maar ja, op naar Beacon Hill om te kijken hoe het huren er daar aantoe gaat, papa heeft namelijk daar ook iets gevonden. Dit bleek alleen een beetje tegen te vallen. Dat mocht de pret niet drukken, want we gingen daarna zoals gepland naar Karakter op Simpson Bay en hier hebben we heerlijk de halve dag in de zon gelegen. Om een uurtje of 15.00 hebben we de spullen gepakt en zijn we terug gereden naar Hotel Rama om te kijken of iedereen nu wel wakker was. Het huis was hartstikke mooi! Mooie badkamer, woonkamer en keuken en een tweepersoonsbed voor een heel mooi prijsje per maand. Ik zeg doen en dat zeiden mijn ouders ook! Oneill, de eigenaar, was een hele aardige man en we hadden er allemaal een goed gevoel bij. Daarbij verhuurt hij ook nog auto’s dus van 3 december t/m 26 januari heb ik een huis en een maandje een auto erbij. Nu nog een baan en dan ziet mijn leventje hier er weer rooskleurig uit! Ik ben net weer gedoucht, de GoPro is weer opgeladen en de foto’s overgezet, klaar voor de volgende dag dus. Morgen komt Nathan aan en we gaan naar Maho Beach zodat we zijn vliegtuig zien aankomen en dan halen we hem snel op, rijden we door naar ons appartement, halen we de sleutel op, dumpen we onze spullen en gaan we snel terug om mijn laatste dagje en nachtje met mijn ouders door te brengen.

Maandag 17 november
Zoals gister gezegd hebben mama en ik vanmorgen al onze spulletjes ingepakt en zijn we vervolgens naar Maho Beach gereden om Nathan te zien aankomen. We hadden beter een stok kaarten mee kunnen nemen want drie uur heeft nog nooit zo lang geduurd maar uiteindelijk kwam ie aan met Air France. Wij meteen naar het vliegveld gereden wat er vijf minuutjes vanaf is en daar stonden we hem op te wachten. Al snel zagen we de CDG labeltjes op de koffers dus Nathan moest in de buurt zijn. Toen ik hem zag heb ik hem natuurlijk meteen besprongen en liepen we al gauw rond met mij als een aapje geklemd om zijn middel. Met zijn vieren zijn we snel doorgereden naar het appartement van mij en Nathan in het Franse gedeelte om de sleutel op te halen en onze spullen hier te droppen zodat we daar morgen niet meer naar hoeven te kijken. Toen zijn we doorgereden naar mijn toekomstige woonplaats Hotel Rama om de auto op te halen die we wilden gaan huren voor een maand, dan kunnen Nathan en ik erin rijden en heb ik daarna ook nog twee weken een auto. Met twee auto’s reden we toen weer terug naar het appartement en daar hebben papa, Nathan en ik nog even gezwommen voor het douchen en we uit eten gingen. We gingen weer bij Mark’s Place eten en Nathan en ik hadden ons voorgenomen het etentje te betalen maar daar was absoluut geen sprake van volgens de ouders want wij konden het geld wel beter gebruiken. Na een heerlijk etentje en een bakje koffie zijn we terug naar het appartement gegaan waar we nog een paar potjes toepen hebben gespeeld voor het slapen. Weer een geslaagd dagje dus!

Dinsdag 18 november
Vandaag gingen papa en mama naar huis. We zouden rond 10 uur wegrijden zodat papa en mama ook nog genoeg tijd hadden om de auto terug te brengen voordat ze op het vliegveld moesten zijn. Het plan was dat Nathan en ik ze vanaf het Avis kantoor naar het vliegveld zouden rijden, maar toen we de achterbak open deden kregen we hem niet meer dicht. Toen kwamen we er op zoek naar een touwtje ook achter dat er nog wat condooms in lagen. Hier kreeg ik dus even een bevestiging van de oorsprong van die vlekken op de bekleding. Daarbij kwamen we er gisteravond al achter dat de deuren niet allemaal tegelijk sluiten, ik geen kenteken heb op de voorkant en dat Nathan zijn raam alleen dichtgaat als je die met de hand even meeduwt. Maar goed, hij rijdt. Uiteindelijk een touwtje gevonden bij de receptie, de kofferbak dicht gebonden en op naar het vliegveld. Afscheid nemen van papa en mama voor de tweede keer was weer net zo rot, het blijft een raar idee dat je elkaar drie maanden niet meer gaat zien en het is ook vreemd om erover na te denken dat ik hier over twee weken weer sta met Nathan, maar ja daar moeten we nog maar even niet aan denken. Nathan en ik zijn daarna meteen terug gereden naar Oneal om de probleempjes aan te kaarten van onze auto, maar daar kregen we de manier geleerd om de kofferbak dicht te doen, is de band opgepompt en de rest maakt niet uit want we zijn op Sint Maarten, dus wij weer de weg op naar ons nieuwe adresje in Mont Vernon. Morgen moeten we alleen wel even de nieuwe reserveband ophalen want die was ook stuk. Eerst hadden we wat boodschappen gedaan, daarna de spulletjes eventjes ingericht en toen op naar het strand want Nathan was al meer dan een jaar niet meer op een strand geweest. Toen we daar aankwamen bleek de zon alleen niet meer te schijnen dus na het bekijken van wat wakeboarders hadden we besloten een potje te beachballen. Daarna zijn we toch maar gewoon uit principe de zee in gerend dus eenmaal thuis snel douchen, eten koken en met One Tree Hill op de bank.

Woensdag 19 november
Vandaag hadden we heerlijk uitgeslapen tot een uurtje of 10 en zijn we daarna lekker gaan douchen en ontbijten om de dag heerlijk op het strand te spenderen. Na een paar uurtjes heerlijk te hebben gelegen in de zon zijn we in de auto gesprongen om de reserveband op te halen die klaar zou liggen bij Hotel Rama. Eenmaal daar werd ons gevraagd of we wilden ruilen van auto met de Hyundai omdat die ondertussen klaar was, maar de auto rijdt wel heel fijn dus ik dacht: ‘nee laat maar, ik houd deze wel’. Dat hebben we geweten nadat we 200 meter verder de auto aan de kant konden zetten vanwege het vreemde geluid wat eruit kwam en we die rook ook niet konden negeren. Dus wij teruggelopen en alsnog de Hyundai meegekregen want er was iets kapot onder de motorkap die wij niet open kregen. We hadden alleen nog vijf euro omdat we juist net hadden getankt en de tank van de Hyundai was leeg dus we konden twee liter tanken om zo’n 20 km te rijden, dat is gelukkig net gelukt. Morgen eventjes bijtanken dus. Eenmaal in het appartement dachten we eigenlijk alles wel te hebben gehad dus ik douchen en Nathan koken, klappen de stoppen eruit. Nathan onze Franse verhuurster gebeld en die kon binnen 20 minuten hier zijn om ons te helpen. We hadden alleen ondertussen zo’n honger dat we maar vast aan het toetje waren begonnen. Ze had ons even laten zien waar de stoppen zaten wat wel prettig was want een paar uur later klapte die er weer uit toen Nathan aan het douchen was. Verder hebben we een wandelingetje gemaakt na het eten en gaan we nu One Tree Hill verder kijken.

Donderdag 20 november
Vanmorgen werden we om een uurtje of 9 wakker en is Nathan een stokbroodje gaan halen. Ik had ondertussen de tafel gedekt met verse ananas en een kopje koffie. Goed begin van de dag dus. We zijn de dag toen begonnen op zoek naar het strandje Cupecoy. Op zoek naar het strandje vonden we de Cupecoy haven wat er ook ontzettend schattig uitzag. Na het even te hebben gevraagd vonden we het strandje en we waren niet de enige. We deelde het strandje namelijk met een aantal naakte mannen die hem totaal niet verborgen. Sterker nog, ze lagen met benen wijd te zonnen. Ik vergelijk zoiets graag met een auto ongeluk, je wil niet kijken maar toch doe je het en achteraf heb je spijt. Maar goed, het strandje was heel mooi bij een klif en je moest de spullen zo hoog mogelijk zetten omdat het water zo ver kon komen op het strand. Daar kwamen we vrij snel achter nadat Nathan zijn handdoek zeiknat was geworden. Na een uurtje zijn we een strandje teruggereden: Mullet Bay. Dit was ook een heerlijk strandje waar we de hele dag hebben vertoeft met snorkelen en lekker zwemmen. Hier kwamen we er alleen achter dat er ook kwalletjes in het water zaten dus na wat gepik en snel doorzwemmen waren we weer aan de kant. Ons plan om daar de zon onder te zien gaan viel in duigen door een wolk dus toen zijn we vast teruggereden naar Oneal voor onze auto troubles. Eenmaal aangekomen wist niemand of het al gerepareerd was, dus toefden we weer door in onze hyuandai. Deze wist ons gelukkig weer heel in Mont Vernon af te zetten. We hadden het plan om te gaan eten in Grand Case en daar een salsa dansje te wagen, wat sowieso een goed plan is omdat we dat allebei niet kunnen. Uiteindelijk hadden we allebei geen zin meer om te rijden en zijn we na het douchen via het strand naar Orient Beach gelopen om daar op het boulevardje wat te eten. Op de terugweg zijn we weer via het strand gelopen en zijn we onderweg gestopt op een op de heenweg gespot strandbedje voor twee personen. Na een uurtje sterrenkijken zijn we weer door gelopen en nu gaan we met een potje thee nog een afleveringetje kijken van One Tree Hill en dan is het morgen alweer vrijdag.

Vrijdag 21 november
Vandaag hebben Nathan en ik eigenlijk niks anders gedaan dan op de bank One Tree Hill gekeken en het was heerlijk. Eerst lekker uitgeslapen, daarna met een paar afleveringetjes op de bank. Uiteindelijk nog een uurtje gezwommen en eenmaal terug weer met One Tree Hill en een heerlijke pasta op de bank. Een heerlijk dagje niks dus!